Linda.Meiden zomerboek en Lesbos

Naast alle kankerzooi, of soms juist dankzij die kankerzooi, komen er ook leuke en bijzondere dingen op mijn pad. Zo had ik in mei een fotoshoot, waarvan het resultaat nu in de winkels ligt. En in juni zijn we op vakantie geweest, daar was ik wel aan toe!

Linda.meiden zomerboek

In het Linda.meiden zomerboek staat een portretreeks van jonge vrouwen met borstkanker. En één van die jonge vrouwen ben ik. Het was heel bijzonder om hieraan mee te doen. Er hoorde namelijk een fotoshoot bij en ik had aangegeven dat het oké was om met ontbloot bovenlijf gefotografeerd te worden.

Nu voel ik me sinds de operatie al vrij in mijn lichaam zonder borsten en draag ik strakke kleding ook al ben ik plat. Maar me echt zo blootgeven, dat had ik nog niet gedaan! Onderweg naar de fotoshoot toe was ik dan ook wel even emotioneel, want nu zou vastgelegd worden dat ik écht geen borsten meer heb. En daardoor stond ik er ineens echt bij stil wat me is overkomen. Maar zodra ik op de locatie was, was het allemaal weer oké. Het waren allemaal lieve jonge vrouwen die eraan meewerkten die me helemaal op mijn gemak lieten voelen. En wat was het fijn om mooi opgemaakt te worden en mooie kleding aan te mogen. Ik voelde me weer even helemaal mooi en ‘vrouwelijk’ ondanks m’n korte haar en platte bovenlijf. En dat betekende veel voor me.

De fotoshoot zelf was misschien nog wel belangrijker voor mij dan het uiteindelijke resultaat. Het is lastig uit te leggen, maar als ik naar de foto kijk zie ik niet meteen mezelf. En ook op andere recente foto’s denk ik soms ‘oja, zo zie ik er nu uit…’. Want als ik aan mezelf denk, dan zie ik mezelf nog met lange haren voor me. Haren die ik de hele dag door veranderde van staart, naar los, naar een losse knot. Ik was tijdens m’n studietijd altijd het meisje dat met haar haren zat te spelen (dat kwam blijkbaar ongeïnteresseerd over, oeps). Je haren/kapsel doet zoveel voor je uiterlijk, daar had ik nooit zo bij stil gestaan. En als je zelf heel bewust de keuze maakt voor een ander kapsel is het misschien wel anders. Ik vind het hartstikke leuk dat ik nu zoveel krullen heb. Maar er gaat niets boven mijn haar dat tot voorbij m’n bhband kwam. Maargoed, die maatstaf kan ik nu toch niet meer gebruiken.

Vakantie op Lesbos

Vorige maand was ook eindelijk weer eens tijd voor vakantie! Tussen de kuren in, in mijn beste week, gingen we een week naar Lesbos toe. Dit was voor het eerst dat ik op een Grieks eiland kwam, maar het is zeker voor herhaling vatbaar. In de ochtend ondernamen we af en toe wat, zoals een bezoek aan een ouzomuseum en een olijfoliemuseum. Bij beiden waren het de fabrieken waar gewoon werd gewerkt en er iemand van kantoor kwam om ons een rondleiding te geven. En uiteraard kregen we bij beide een proeverij. De middagen brachten we door aan het strandje bij ons kleinschalige vakantiecomplex waar we vaak de enigen waren en af en toe wat lokale mensen kwamen zwemmen, of op strandjes in de buurt. We zaten op een heel rustig stuk van het eiland waardoor we vaak de enigen waren in de restaurantjes (we hebben ook geen vluchtelingen gezien, mocht je daar meteen aan denken). Of ja, vanaf 22 uur zouden er wel wat lokale mensen komen, maar dat is ook gewoon mijn bedtijd nu ik minder energie heb! Het was een fijne vakantie van vooral veel uitrusten en niet teveel doen.

Deze week had ik op mijn verjaardag een afspraak met de oncoloog. We hebben het nu echt vastgelegd dat ik nog 3 chemo’s ga doen en dan ben ik klaar! Dus dat betekent dat ik begin september voor het laatst aan het infuus zit. Dan heb ik er 1,5 jaar aan chemo opzitten, bizar idee. De chemo’s beginnen langzaamaan wel echt vermoeiender te worden. Of is mijn lichaam ook een beetje op na 1,5 jaar? Afijn, ik kijk er naar uit om weer aan te gaan sterken vanaf september.