Het is wat rustiger geworden wat betreft mijn ziekenhuisleven. Ik hoef niet meer zo vaak naar het ziekenhuis, en dat bevalt me erg goed. Genoeg tijd dus om van het leven te genieten! Hoe gaat het nu met me? Dat is de meest gestelde vraag die ik krijg. En meestal
Op woensdag 31 maart 2021 kreeg ik de diagnose borstkanker. De vrijdag ervoor voelde ik voor het eerst de bobbels in mijn borst en die maandag erna zat ik bij de huisarts. Die woensdag de 31e kon ik al terecht in het ziekenhuis. En hoewel ik toen snel heb gehandeld,
De operatie is alweer twee weken geleden. Het herstel verloopt best goed, ik heb vrijwel geen pijn en ik kan m’n armen prima gebruiken. Het ‘plat zijn’ is wel wennen, zeker in combinatie met m’n kale kop voel ik me af en toe een jongetje… Maar voorlopig draag ik nog
Over een week ben ik mijn beide borsten kwijt. Hopelijk ben ik dan ook de kanker helemaal kwijt, dat is het belangrijkste! Maar m’n boobies kwijtraken, raakt me. Het verandert mijn uiterlijk, ik verlies het gevoel op die plek en zal nooit borstvoeding kunnen geven. Het liefst had ik deze
Klaar met die chemo’s! Negen kuren en daarmee zeventien keer aan het infuus gezeten. Vier keer een week uitgesteld door te slechte bloedwaarden. Eind april de eerste kuur, en nu praktisch een halfjaar later de laatste. De opluchting overheerst, niet meer toeleven naar een volgende ziekmakende kuur. Maar nu eindelijk