Het is algemeen bekend dat je haar kan uitvallen door chemo. Mijn lange bruine krullen zijn altijd een gegeven geweest, sinds jongs af aan heb ik het nooit kort gehad. Het idee van mijn haar verliezen was dus niet heel fijn. Tegenwoordig is er de mogelijkheid om hoofdhuidkoeling te gebruiken, en ik heb ervoor gekozen om dit te proberen. Dit betekent dat tijdens het toedienen van de chemo, mijn hoofd strak wordt ingepakt met een ijskap. Hiermee wordt de hoofdhuid naar een heel lage temperatuur gebracht, waardoor de doorbloeding rondom de haarwortels afneemt. En de chemo de haarwortels dus minder goed bereikt. Om het goed te laten werken moet het hoofd ook 30 minuten voorgekoeld en 45 tot 75 minuten nagekoeld worden. Het kost dus best wat extra tijd, en het heeft geen garantie op succes. Maar toch het proberen waard!
En toen was het zo ver, de behandeling om die kanker uit mijn lichaam te krijgen kon echt beginnen! Om 8 uur ’s ochtends moest ik me melden bij de afdeling ‘dagbehandeling oncologie’. Twee uur van tevoren moest ik al wat medicatie innemen. De wekker ging dus lekker bijtijds en ik kon nog even rustig ontbijten. Iets op de maag leek me wel slim, voordat er allemaal medicatie in m’n lichaam gepompt zou worden. Door corona mag er niemand mee naar zo’n chemodag, op de eerste keer na. Dus Rowdy ging gezellig mee! In mijn ziekenhuis hebben ze eenpersoonskamers met een eigen badkamer en tv. Elk uur kwam er iemand langs op drinken te brengen. ’s Ochtends een plakje cake bij de koffie en ook de lunch was prima verzorgd. Prima geregeld dus.
De eerste dag zou lang gaan duren. Eerst werd ik via de Port-a-Cath aangesloten op een infuuslijn en moest er voorgespoeld worden. Alle middelen liepen deze eerste dag extra langzaam in, en na elk middel was er telkens een ruime observatietijd om eventuele allergische reacties op te kunnen vangen. We begonnen met de immunotherapie, dus pas later op de dag hoefde de hoofdhuidkoeling op. Die hoefde namelijk alleen bij de chemo’s. Gedurende de dag voelde ik me best prima. Zodra ik aangesloten was op het infuus merkte ik wel al meteen de metaalachtige smaak in mijn mond maar verder zat ik er best fris bij. Tot ik het anti-allergische reactie middel kreeg voorafgaand aan de chemo; daar wordt men vaak slaperig van en ik heb ook liggen dutten. En de hoofdhuidkoeling zat nou niet echt lekker, het werd heel strak rondom m’n hoofd vastgezet en was best koud.
Uiteindelijk was ik na 9,5 uur klaar met alle toedieningen en het nakoelen van mijn hoofdhuid. De verpleegster die mij in de ochtend hielp, was allang naar huis toen wij om half 6 onze spullen pakten. Het laatste halfuur van de dag heeft een andere verpleegster ook nog bij ons op de kamer gezeten want verder was iedereen van de dagbehandeling al naar huis.. En nog steeds voelde ik me best oké, ik was er vooral klaar mee dat het allemaal zo lang duurde! Gelukkig zou het de volgende keren veel minder lang zijn. Een week later moest ik weer terugkomen voor het tweede deel van de eerste kuur: ditmaal één chemo, de taxol.
De eerste dagen na deze kuur vielen me nog redelijk mee. Er was ruim een liter aan zooi mijn lichaam ingepompt dus natuurlijk voelde ik me niet op en top. Maar de onwijze misselijkheid en ziekigheid die ik verwachtte kwam niet! Na een dag of vier voelde ik me ook alweer redelijk fit. Helaas merk je niet alle effecten direct. Zo drogen je slijmvliezen uit, van mond tot kont. M’n huid werd intens droog en was aan het vervellen, rond m’n ogen kreeg ik een uitslag, etc. Het zijn dus vooral de rare verschijnselen waardoor je merkt dat je lichaam niet in orde is, en dat is niet per se een fijne gedachte. Zolang het maar zijn werk doet en die kankercellen afslacht, dan is het het waard. En op deze manier moet ik de kuren wel doorkomen!